We will always try to update and open chapters as soon as possible every day. Thank you very much, readers, for always following the website!

Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Kabanata 1207
  • Background
    Font family
    Font size
    Line hieght
    Full frame
    No line breaks
  • Next Chapter

Kabanata 1207

Di-nagtagal, ang epekto ng gamot ay naglaro, at siya ay nakatulog ng mahimbing.

Pagkababa ni Ben Schaffer sa trabaho, pinaandar niya ang sasakyan patungo sa tirahan ni Gwen. Nagkataon,

pagkahinto ng sasakyan sa gate ng community kung saan nakatira si Gwen, nakita niya si Gwen na naglalakad

patungo sa community na may dalang hapunan.

Naglalaro si Gwen sa kanyang mobile phone, kaya hindi niya napansin na nakatayo na pala si Ben Schaffer sa may

pintuan.

Nang marating na ni Gwen ang gate ng community, isang malaking palad ang humawak sa braso niya. Sa sobrang

takot niya ay napasigaw siya.

“Ako to.” Pinagpawisan si Ben Schaffer sa kanyang pagbubulalas.

Napatingin sa kanilang dalawa ang security guard sa gate at ang mga dumadaan sa paligid.

Hinila niya si Gwen at mabilis na naglakad patungo sa sasakyan niya.

Nang makita ito, sinundan siya ng security guard: “Bitiwan mo ang batang babaeng ito.”

Follow on NovᴇlEnglish.nᴇt

Bumitaw si Ben Schaffer sa kahihiyan.

Tanong ng security guard kay Gwen, “Miss, kilala mo ba itong lalaking ito? Kung hindi mo alam, tatawag ako ng pulis

at dadalhin ko siya.”

Sumulyap si Gwen kay Ben Schaffer, gustong sabihing ‘hindi ko alam’, ngunit natatakot siyang masaktan siya Galit

sa kanya, hindi ito magtatapos nang maayos.

“Uncle security, salamat. Kilala ko siya.”

Pagkatapos magpaliwanag ni Gwen, bumalik agad ang security sa gate.

Binuksan ni Ben Schaffer ang pinto ng kotse, at pumasok si Gwen na namumula ang mukha.

Pagkaalis ng sasakyan, nag-aalala siyang nagtanong, “Anong ginagawa mo rito sa akin? Saan mo ako dadalhin?”

“Nagpapanggap ka pa rin ba? Bakit hindi ka nagrereply nung nag message ako sayo?”

“Tinanong mo ako kung nandito ako. Hindi ako sumasagot sa ganitong klaseng balita.” Binuksan ni Gwen ang bag,

kumuha ng hapunan, at binalak itong kainin ng diretso sa kotse.

Malamig na sinabi ni Ben Schaffer, “Tumawag sa akin si Avery at sinabing buntis ka, at hiniling sa akin na dalhin ka

sa pagpapalaglag. Kaya mo yan! Pinatay ka pagkatapos ng ilang araw na pagkawala. Sa tingin mo ay naiwan ang

iyong kapatid, Maaari ba itong maging walang batas?”

“Kailan ko sinabing magpapa-abort ako? Sigurado ka bang sinabi sayo ni Avery yan?” Hindi pa naiisip ni Gwen kung

magpapa-abort.

Ang sinabi niya kay Avery noon ay kailangan pa niyang pag-isipan ito.

“Maaaring hindi ganito ang kanyang mga salita, ngunit pareho ang kahulugan. Kung titingnan mo ang iyong

reaksyon, gusto mo bang magpalaglag? Gusto mo bang ipanganak itong ligaw na species?” Sarcastic na sinabi ni

Ben Schaffer, “Wala ka man lang kakayahan na suportahan ang iyong sarili. Paano pakainin ang ligaw na species na

ito?”

“Huwag kang mag-alala tungkol dito.” Pinakinggan ni Gwen na iniluwa niya ang ‘wild species’, parang sinasampal.

“Wala akong pakialam kung sino ang nagmamalasakit sa iyo? Wala dito ang kapatid mo at si Avery. Sa tingin mo ba

kung sino pa ang mag-aalaga sa iyo? Aalagaan ka ba ng ama ng mabangis na uri?” Galit na sigaw ni Ben Schaffer.

“Ginoo. Ben ang pangit mo.” Galit na tawa ni Gwen.

Kung ipapaalam mo sa kanya, siya ang ama ng mga wild species, hindi ko alam kung ano ang mararamdaman

niya.

Follow on Novᴇl-Onlinᴇ.cᴏm

“Sa babaeng walang self-esteem at self-love, siyempre masama ang sinasabi ko.” Si Ben Schaffer ay nagmaneho

ng kotse patungo sa ospital, “mamaya ka na magpa-abort, at papayagan kitang manatili sa aking bahay nang ilang

araw.”

“Paano kung hindi ako lumaban? Nagalit ang mga asul na ugat sa noo ni Ben Schaffer: “Ok lang kung hindi ka

lumaban. Kung gayon ay hindi mo gusto ang isang sentimo ng mga gastos sa pamumuhay sa hinaharap.

Bridgedale.

Nagising si Avery at nakita niya ang dilim sa labas ng bintana. Talagang natutulog siya mula umaga hanggang gabi.

Kinuha niya ang phone niya at tinignan ang oras.

Alas-9 na ng gabi, at labindalawang oras na siyang nakatulog. Siya ay malamang na puno ng tulog, at ang kanyang

isip ay naging di-pangkaraniwang malinaw.

Nami-miss pa rin niya si Elliot.

At gustong hanapin ang kanyang mga pahiwatig.

Bumangon siya sa kama at nagtungo sa banyo para maghilamos ng mukha.

Binasa ng malamig na tubig ang kanyang balat, at isang flash ng inspirasyon ang sumilay sa kanyang isipan, at

bigla siyang nakaisip ng paraan upang masuri ang kanyang kinaroroonan.